آری صدای آه گاهی گوشه دار است
آثار قلبی سوخته از روزگار است

بایدمیان شعله ها سینه سپر کرد
در این دیاری که چنین قحطی یار است

خاک دو عالم بر سر اهل مدینه
زهرا به امداد علی مرکب سوار است

هر کس که می خواهد بداند فاطمه کیست؟؟؟
خون در ودیوار نقش اقتدار است

باید به خون غلطید در حفظ ولایت
ورنه ولایت محوری تنها شعار است

داغ دو دست بسته سنگین تر ز سیلی ست
باور کنید این مرد صاحب ذوالفقار است

نفرین به آن مسمار و هرکس که لگد زد
بنگر چگونه مادر ما بی قرار است

سادات خون گریند تا روز قیامت
زین گفته ام سری نهفته آشکار است

تا فضه آمد دید بار شیشه افتاد
فریاد زد نامرد بی بی ..... است

تاریخ هم مانده چه پاسخ گوید این حرف
آخر چرا زهرای اطهر بی مزار است