← یا امام حسن→

پنجشنبه, ۲۲ دی ۱۳۹۰، ۰۶:۵۳ ب.ظ

در رثای رسول خدا

از سوزِ تب توانی به پیکر نداشتی                     

فکری به غیر فاطمه در سر نداشتی

یادِ خدیجه می کنی و آه می کشی            

یعنی که تاب دوریِ همسر نداشتی

بعد از غدیر و توطئه­هایِ منافقین                       

دلشوره جز غریبی حیدر نداشتی

می­خواستی سفارش حق علی کنی                               

امّا چه فایده که تو یاور نداشتی

عمری برای اینکه هدایت شوند خلق                

در سینه غیر یک دلِ مضطر نداشتی

وقتی صدایِ فاطمه آمد که سوختم                  

در عرش می­شنیدی و باور نداشتی

رفتی از این دیار وَ اِلّا به یک نفس                    

تابِ صدایِ نالۀ دختر نداشتی

مسمار داغ بود و لب از سینه برنداشت              

آنجا مگر بهشت مُعطّر نداشتی

پنجاه سالِ بعد مشخص شود چرا                      

از روی سینه جسمِ حسین بر نداشتی

وقتی عدو محاسن او را گرفته بود                    

از ره رسیدی عمّامه بر سر نداشتی

زینب نیابتاً ز تو بوسید آن گلو                          

زیرا که تابِ بوسۀ حنجر نداشتی

 باشد کلام آخر من با تو عمّه جان

 باور نمی کنم که تو معجر نداشتی



نوشته شده توسط ← نعمتی →
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم
← یا امام حسن→

اینجا صاحب خانه امام حسن مجتبی (علیه السلام) است
......................................
روز محشربنویسیدبه پیشانی ما لک لبیک حسن ؛
ذکرسربند مسلمانی ایرانی ما لک لبیک حسن
......................................
ممنونم از عطای کریمانه حسن
این رو سیاه را سگ کویش حساب کرد

مهمان به سر خوان نعیمم
همسایه سیدالکریمم
ghasem.ni@gmail.com
قاسم نعمتی

در رثای رسول خدا

پنجشنبه, ۲۲ دی ۱۳۹۰، ۰۶:۵۳ ب.ظ

از سوزِ تب توانی به پیکر نداشتی                     

فکری به غیر فاطمه در سر نداشتی

یادِ خدیجه می کنی و آه می کشی            

یعنی که تاب دوریِ همسر نداشتی

بعد از غدیر و توطئه­هایِ منافقین                       

دلشوره جز غریبی حیدر نداشتی

می­خواستی سفارش حق علی کنی                               

امّا چه فایده که تو یاور نداشتی

عمری برای اینکه هدایت شوند خلق                

در سینه غیر یک دلِ مضطر نداشتی

وقتی صدایِ فاطمه آمد که سوختم                  

در عرش می­شنیدی و باور نداشتی

رفتی از این دیار وَ اِلّا به یک نفس                    

تابِ صدایِ نالۀ دختر نداشتی

مسمار داغ بود و لب از سینه برنداشت              

آنجا مگر بهشت مُعطّر نداشتی

پنجاه سالِ بعد مشخص شود چرا                      

از روی سینه جسمِ حسین بر نداشتی

وقتی عدو محاسن او را گرفته بود                    

از ره رسیدی عمّامه بر سر نداشتی

زینب نیابتاً ز تو بوسید آن گلو                          

زیرا که تابِ بوسۀ حنجر نداشتی

 باشد کلام آخر من با تو عمّه جان

 باور نمی کنم که تو معجر نداشتی

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۰/۱۰/۲۲
← نعمتی →

نظرات  (۱)

سلام و عرض تسلیت

با اجازه شما آقای نعمتی از اشعار در ایام 28 صفر استفاده میکنم ایشالله

خدا ایشالله به قلمت برکت بده

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی